Hierionder lees je wat feiten over de productie van de TV-serie. Het grootste deel van deze informatie is afkomstig van Olivia, Rosemary en Royce, aangevuld met mij neigen onderzoek.
Als onderdeel van dat onderzoek heb ik bijvoorbeeld zoveel naar de plattegrond van Glen Waverley zitten staren op Google Maps, dat ik er waarschijnlijk geblinddoekt mijn weg kan vinden.
Have fun!
Als onderdeel van dat onderzoek heb ik bijvoorbeeld zoveel naar de plattegrond van Glen Waverley zitten staren op Google Maps, dat ik er waarschijnlijk geblinddoekt mijn weg kan vinden.
Have fun!
Overgeschoten
De opnamen duurden van maart 1987 tot midden augustus 1987.in de originele documenten die ik heb, staat dat de laatste opnamedag ergens in juli zou zijn, dus de opnames hebben bij elkaar een maand langer geduurd dan gepland.
Monash for the win
De meeste buitenscenes zijn opgenomen in Glen Waverley, in het stadsdeel Monash van Melbourne. dit ligt in het oosten van Melbourne. In de straat Copnal Court zijn de scenes in de straat waar Elly en Anita wonen opgenomen; huisnummer 5 in die straat doet dienst als het huis waar de Bartons zelf wonen.
Hoewel Glen Waverley behoorlijk is veranderd in de afgelopen 34 jaar, bestaan alle opnamelocaties nog.
Andere locaties
De opnamen duurden van maart 1987 tot midden augustus 1987.in de originele documenten die ik heb, staat dat de laatste opnamedag ergens in juli zou zijn, dus de opnames hebben bij elkaar een maand langer geduurd dan gepland.
Monash for the win
De meeste buitenscenes zijn opgenomen in Glen Waverley, in het stadsdeel Monash van Melbourne. dit ligt in het oosten van Melbourne. In de straat Copnal Court zijn de scenes in de straat waar Elly en Anita wonen opgenomen; huisnummer 5 in die straat doet dienst als het huis waar de Bartons zelf wonen.
Hoewel Glen Waverley behoorlijk is veranderd in de afgelopen 34 jaar, bestaan alle opnamelocaties nog.
Andere locaties
- De buitenscenes in Half-time zijn opgenomen bij sportpark Cheltenham Oval (hernoemd naar Jack Barker Oval in 2008) in Melbourne; thuisbasis van de AFL-voetbalclub Cheltenham FNC;
- De kampscenes in Beautiful Beetroot zijn opgenomen in en rond het YMCA Mt Evelyn Recreation Camp, Mount Evelyn;
- De strandscenes in Bartons on the Beach zijn opgenomen op Somer's Beach, Somers, Victoria.
Neem zelf een kijkje
Copnal Court 5, de bieb, de bioscoop, het sportpark en het kampeercomplex staan allemaal op Google Streetview. Ik heb je de moeite bespaard van het opzoeken; je kunt een (virtuele) wandeling langs deze locaties maken op de Filmlocatiies-pagina.
Copnal Court 5, de bieb, de bioscoop, het sportpark en het kampeercomplex staan allemaal op Google Streetview. Ik heb je de moeite bespaard van het opzoeken; je kunt een (virtuele) wandeling langs deze locaties maken op de Filmlocatiies-pagina.
Van binnen
De scenes die zich in het huis afspelen, zijn opgenomen inABC's Ripponlea Studios in Elsternwick. Deze legendatische studio, met de bijnaam Dream Factory, is gebouwd in de jaren '50 als één van de eerste TV-studios van de ABC.
De studio is sinds 2017 buiten gebruik; alle producties en personeel zijn overgeplaatst naar ABC's Southbank Studios. Je kunt hier meer over lezen in op de Trivia-pagina. Ook staat er op de Filmlocaties-pagina een stukje over de studio.
Da's vast-goed!
Over die binnenscenes gesproken: setontwerpers Frank Earley en Mem Alexander hebben echt geweldig werk afgeleverd: de sets lijken als twee druppels water op het echte interieur van het huis op Copnal Court 5. Foto's van het echte huis kun je online vinden (site van een makelaar). De keuken en badkamer in het echte huis lijken sprekend op de sets…. ehhh… of andersom eigenlijk.
De scenes die zich in het huis afspelen, zijn opgenomen inABC's Ripponlea Studios in Elsternwick. Deze legendatische studio, met de bijnaam Dream Factory, is gebouwd in de jaren '50 als één van de eerste TV-studios van de ABC.
De studio is sinds 2017 buiten gebruik; alle producties en personeel zijn overgeplaatst naar ABC's Southbank Studios. Je kunt hier meer over lezen in op de Trivia-pagina. Ook staat er op de Filmlocaties-pagina een stukje over de studio.
Da's vast-goed!
Over die binnenscenes gesproken: setontwerpers Frank Earley en Mem Alexander hebben echt geweldig werk afgeleverd: de sets lijken als twee druppels water op het echte interieur van het huis op Copnal Court 5. Foto's van het echte huis kun je online vinden (site van een makelaar). De keuken en badkamer in het echte huis lijken sprekend op de sets…. ehhh… of andersom eigenlijk.
Door de boom het bos niet meer zien
Er kon geen geschikt huis mét boom in de achtertuin worden gevonden voor de opnames. Dus koos men voor een huis zónder boom in de achtertuin en werden de scenes met de boom in een park in de buurt opgenomen. Als het huis en de boom in één shot te zien moesten zijn, werd teruggegrepen op fototrucage.
Er kon geen geschikt huis mét boom in de achtertuin worden gevonden voor de opnames. Dus koos men voor een huis zónder boom in de achtertuin en werden de scenes met de boom in een park in de buurt opgenomen. Als het huis en de boom in één shot te zien moesten zijn, werd teruggegrepen op fototrucage.
Elly's boom, hier te zien terwijl hij boven het dak van het huis van de Bartons uittorent, staat daar in werkelijkheid niet.
Screenshot uit de afleveringThe Siege of Bartons' Bathroom. Door mij gedigitaliseerd onder citaatrecht.
Screenshot uit de afleveringThe Siege of Bartons' Bathroom. Door mij gedigitaliseerd onder citaatrecht.
Alle hens aan dek
Afleveringen werde trapsgewijs gefilmd; dat wil zeggen dat de cast en crew van de ene naar de andere aflevering doorschoven terwijl de voorgaande aflevering naar post-productie werd gestuurd met de regisseur (dis dus nooit twee afleveringen achter elkaar kon regisseren).
Dit bespaart veel kosten, maar zorgt voor een probleem als met er tijdens de post-productie achter komt dat er extra shots nodig zijn of een bepaalde scene opnieuw moet worden geschoten. De cast en crew zijn immers druk bezig met de volgende aflevering.
Die extra shots moesten wachten tot het einde van het opnameschema, wat dan weer voor grappige situaties zorgde (zie "Strak pak!" op de trivia-pagina).
Afleveringen werde trapsgewijs gefilmd; dat wil zeggen dat de cast en crew van de ene naar de andere aflevering doorschoven terwijl de voorgaande aflevering naar post-productie werd gestuurd met de regisseur (dis dus nooit twee afleveringen achter elkaar kon regisseren).
Dit bespaart veel kosten, maar zorgt voor een probleem als met er tijdens de post-productie achter komt dat er extra shots nodig zijn of een bepaalde scene opnieuw moet worden geschoten. De cast en crew zijn immers druk bezig met de volgende aflevering.
Die extra shots moesten wachten tot het einde van het opnameschema, wat dan weer voor grappige situaties zorgde (zie "Strak pak!" op de trivia-pagina).
Opnameschema
Hieronder staat het opnameschema zoals op 25 maart 1987 is uitgedeeld aan cast en crew.
Het is al een aangepaste versie van het eerste schema (dat ik helaas niet heb), die niet haalbaar bleek omdat de casting (te) lang duurde (zie De "juiste Elly"). Ik weet ook dat dit schema niet het definitieve schema is, aangezien de opnames een maand uitliepen. Helaas heb ik die uiteindelijke versie niet.
Hieronder staat het opnameschema zoals op 25 maart 1987 is uitgedeeld aan cast en crew.
Het is al een aangepaste versie van het eerste schema (dat ik helaas niet heb), die niet haalbaar bleek omdat de casting (te) lang duurde (zie De "juiste Elly"). Ik weet ook dat dit schema niet het definitieve schema is, aangezien de opnames een maand uitliepen. Helaas heb ik die uiteindelijke versie niet.
Blok 1:
De week van 5 - 11 april
De week van 5 - 11 april
Scenes voor Half-time
Blok 2:
De week van 5 - 18 - 25 april
Aanvullend: 27, 29 en 30 april
De week van 5 - 18 - 25 april
Aanvullend: 27, 29 en 30 april
Scenes voor Bartons on the Beach (alleen buitenopnames)
Blok 3:
De week van 5 - 3 - 9 mei
En de week van 10 - 16 mei
De week van 5 - 3 - 9 mei
En de week van 10 - 16 mei
Scenes voor The Barton League of Bird Lovers en Three Little Pigs
Blok 4:
De week van 5 - 17 - 23 mei
En de week van 24 - 30 mei
De week van 5 - 17 - 23 mei
En de week van 24 - 30 mei
Scenes voor Mr Snoller's Black Bag en Position Vacant
Blok 5:
De week van 31 mei - 6 juni
En de week van 7 - 13 juni
De week van 31 mei - 6 juni
En de week van 7 - 13 juni
Scenes voor The Great Billycart Aid Race en Suspected.
Studio-opnames voor Bartons on the Beach
Studio-opnames voor Bartons on the Beach
Blok 6:
De week van 14 - 20 juni
En de week van 21 - 27 juni
De week van 14 - 20 juni
En de week van 21 - 27 juni
Scenes voor Beautiful Beetroot en The Siege of Bartons' Bathroom
Blok 7:
De week van 28 juni - 4 juli
En de week van 5 - 11 juli
De week van 28 juni - 4 juli
En de week van 5 - 11 juli
Scenes voor Bye Bye Bartons en Musical Rooms
Blok 8:
De week van 12 - 18 juli
De week van 12 - 18 juli
Aanvullende scenes en reshoots
The French Connection
Bartons was een co-productie tussen ABC en Revcom Television, een Frans bedrijf dat in 1982 werd opgericht door de Duitse TV-producent Michel Noll. Het was onderdeel van de Franse uitgeverij Editions Mondiales.
De samenwerking was het resultaat van een eerdere samenwerking tussen ABC, een groot aantal Europese omroepen en Grundy Television om samen de jeugdserie Secret Valley te produceren. Dat beviel erg goed en ABC wilde meer. Samen met de bedenker van Secret Valley, Roger Miram, en Revcom werd in 1985 het vervolg op Secret Valley geproduceerd: Professor Poopsnagle's Steam Zeppelin. Dit was de eerste productie die uit de samenwerking voortkwam; de eerstvolgende (op jeugd gerichte) productie was Bartons.
Hoewel Revcom in meerdere markten actief was, waren hun Australische producties verreweg het succesvolst. Voor de ABC produceerde het onder andere de succesvolle miniseries Captain James Cook en Touch the Sun. Door de innige banden met Europese media werden vrijwel al die producties ook in Europa uitgezonden.
Tijdens een grote reorganisatie van Editions Mondiales werd Revcom opgeheven; alle afdelingen en eigendommen werden opgenomen in het nieuwe bedrijf TF1 International, wat de internationale arm van de Franse commerciële TV-zender TF1 is. TF1 is tot op de dag van vandaag de rechtenhouder van Bartons voor markten buiten Australië.
Lettertypisch I
Er wordt een mix van de lettertypen Pendry Script en Pendry Script Alternate gebruikt voor het titelscherm en de begingeneriek.
De meeste tekst is in het Pendry-lettertype opgemaakt, maar steeds als er een "o" tussen andere letters wordt getoond, dus niet aan het begin van een woord, dan is dat de "o" uit het Pendry Alternate-lettertype.
Bartons was een co-productie tussen ABC en Revcom Television, een Frans bedrijf dat in 1982 werd opgericht door de Duitse TV-producent Michel Noll. Het was onderdeel van de Franse uitgeverij Editions Mondiales.
De samenwerking was het resultaat van een eerdere samenwerking tussen ABC, een groot aantal Europese omroepen en Grundy Television om samen de jeugdserie Secret Valley te produceren. Dat beviel erg goed en ABC wilde meer. Samen met de bedenker van Secret Valley, Roger Miram, en Revcom werd in 1985 het vervolg op Secret Valley geproduceerd: Professor Poopsnagle's Steam Zeppelin. Dit was de eerste productie die uit de samenwerking voortkwam; de eerstvolgende (op jeugd gerichte) productie was Bartons.
Hoewel Revcom in meerdere markten actief was, waren hun Australische producties verreweg het succesvolst. Voor de ABC produceerde het onder andere de succesvolle miniseries Captain James Cook en Touch the Sun. Door de innige banden met Europese media werden vrijwel al die producties ook in Europa uitgezonden.
Tijdens een grote reorganisatie van Editions Mondiales werd Revcom opgeheven; alle afdelingen en eigendommen werden opgenomen in het nieuwe bedrijf TF1 International, wat de internationale arm van de Franse commerciële TV-zender TF1 is. TF1 is tot op de dag van vandaag de rechtenhouder van Bartons voor markten buiten Australië.
Lettertypisch I
Er wordt een mix van de lettertypen Pendry Script en Pendry Script Alternate gebruikt voor het titelscherm en de begingeneriek.
De meeste tekst is in het Pendry-lettertype opgemaakt, maar steeds als er een "o" tussen andere letters wordt getoond, dus niet aan het begin van een woord, dan is dat de "o" uit het Pendry Alternate-lettertype.
Pendry Script. De 'o' in "Bartons" is niet dezelfde als op het titelscherm (zie hieronder), maar de 'r' is dat wel.
Pendry Script Alternate. Nu is de 'o' in "Bartons" wél hetzelfde als in het titelscherm (zie hieronder), maar de 'r' juist niet. De letters zijn ook slanker.
Lorem ipsum dolor sit amet
Nee nee, dit is geen placeholder die ik vergeten ben om weg te halen!
Letraset, het bedrijf dat als eerste Pendry Script publiceerde, heeft ook het gebruik van de test "Lorem ipsum dolor" als placeholder uitgevonden. Dat gebruik is nu zo ingeburgerd dat je de tekst overal tegenkomt.
Lees er hier meer over.
Nee nee, dit is geen placeholder die ik vergeten ben om weg te halen!
Letraset, het bedrijf dat als eerste Pendry Script publiceerde, heeft ook het gebruik van de test "Lorem ipsum dolor" als placeholder uitgevonden. Dat gebruik is nu zo ingeburgerd dat je de tekst overal tegenkomt.
Lees er hier meer over.
Een mix van Pendry Script en Pendry Script Alternate in het titelscherm van de serie.
Let vooral op de 'o' en de 'r' in "Bartons". De "o" in "C/o" is Pendry Script, de "o" in "Bartons" is Pendry Script Alternate. De 'r' is Pendry Script.
Screenshot gedigitaliseerd door mij onder citaatrecht
Nóg een mix van zowel Pendry Script als Pendry Script Alternate in de "roll over opening credits".
Let op de 'r' in 'Written by" en de 'r' in "Moorhouse". Die eerste is Pendry Script, die laatste is Pendry Script Alternate.
Screenshot gedigitaliseerd door mij onder citaatrecht
Het gebruik van de twee lettertypen in de "roll over opening credits" is niet consequent tussen afleveringen.
PJ's credit gebruikt bijvoorbeeld weer niet de Pendry Script Alternate versie van de "o" in Half-time bijvoorbeeld.
Screenshot gedigitaliseerd door mij onder citaatrecht
Letraset Pendry Script afwrijfblad uit 1981.
Klik op de afbeelding voor een grotere weergave.
Wait, Martin!
Zowel Pendry Script en Pendry Script Alternate zijn in 1981 ontworpen door de typograaf (lettertypeontwerper) Martin Wait. Wait werkte destijds voor het Britse bedrijf Letraset dat het lettertype uitgaf voor drukwerk.
Zowel Pendry Script en Pendry Script Alternate zijn in 1981 ontworpen door de typograaf (lettertypeontwerper) Martin Wait. Wait werkte destijds voor het Britse bedrijf Letraset dat het lettertype uitgaf voor drukwerk.
Wait is ook de ontwerper van de lettertypes die worden gebruikt door het theemerk Tetley's, het pepermuntmerk Fox's Glacier en het lettertype op de Britse TV-gids Radio Times. Hij overleed in 2012.
Omdat desktoppublishing nog niet was ingeburgerd in 1981 (dat werd pas een ding in 1984, toen Apple met haar Macintosh uitkwam), werden dergelijke lettertypes op grote afwrijfvellen geleverd (zoals hierboven afgebeeld).
Je plaatste het afwrijfvel op een vel papier (of een ander object waar je de letters op wilde hebben) en wreef dan voorzichtig met een object over de letters op het vel. De letters bleven kleven aan het oppervlak onder het afwrijfvel (het afwrijfvel is namelijk gemaakt van een bakpapier-achtig materiaal waar je doorheen kunt kijken). De letters zitten dus eigenlijk aan de achterkant van het afwrijfvel.
Vervolgens legde je het afwrijfvel op de volgende plek waar een letter moest komen en herhaalde je bovenstaande stappen.
Vervolgens legde je het afwrijfvel op de volgende plek waar een letter moest komen en herhaalde je bovenstaande stappen.
De afbeelding hierboven toont een Pendry Script-afwrijfvel van Letraset. Opvallend is dat er letters van zowel Pendry als Pendry Alternate inbegrepen zijn. In de huidige, digitale, vorm zijn dit twee verschillende lettertypen.
Op dit voorbeeld is iedere letter 7,5 mm hoog (36 punt). Vellen met andere groottes waren ook verkrijgbaar, maar ieder vel was even groot. Dus: hoe groter de letters op het vel, des de minder letters er op het vel stonden. Soms waren de letters ook in verschillende kleuren verkrijgbaar, maar ik weet niet of dit ook gold voor Pendry Script.
Zoals je ziet, staat iedere letter van het alfabet meerdere keren op het afwrijfvel. Ieder exemplaar kan maar één keer gebruikt worden. Dus, waren bijvoorbeeld je "e's" op? Dan moest je een nieuw vel kopen bij de drukkerij. O, wat hebben computers ons leven toch eenvoudiger gemaakt!
Vandaag-de-dag is het lettertype eigendom van Monotype, een uitgeverij die zich al decennia specialiseert in lettertypen. Ze hebben ze allen nog digitaal; wil je een afwrijfvel, dan zul je de tweedehandsmarkt op moeten. Afwrijfvellen kosten rond de €12 voor een ongebruikt exemplaar.
Toch liever digitaal? Elk van de twee lettertypen kost €29 voor gebruik op drukwerk en in digitale documenten; er zijn verschillende webshops die ze verkopen.
Een licentie voor gebruik op een website is alleen beschikbaar voor Pendry zelf (niet voor alternate) en kost €29 per jaar (als je website minder dan 250.000 bezoekers per jaar trekt; anders betaal je bij in stappen van €29 per 250.000 bezoekers). Deze licentievorm is alleen via Monotype zelf te koop, via hun webshop MyFonts.com.
Een licentie voor gebruik op een website is alleen beschikbaar voor Pendry zelf (niet voor alternate) en kost €29 per jaar (als je website minder dan 250.000 bezoekers per jaar trekt; anders betaal je bij in stappen van €29 per 250.000 bezoekers). Deze licentievorm is alleen via Monotype zelf te koop, via hun webshop MyFonts.com.
Lettertypisch II
Het lettertype dat op de Australische en Britse kaft van het boek is Brush Script. Dit lettertype is in 1942 geïntroduceerd door American Type Founders en wordt onder ander standaard meegeleverd met Microsoft Office.
De titels van de film zijn gemaakt met een lettertype dat sterk lijkt op FreightText Pro Black. Het kán echter niet dat lettertype zijn, omdat FreightText Pro Black pas in 2005 op de markt is gebracht. Welk lettertype het dan wel is, ben ik nog niet achter.
Het lettertype dat op de Australische en Britse kaft van het boek is Brush Script. Dit lettertype is in 1942 geïntroduceerd door American Type Founders en wordt onder ander standaard meegeleverd met Microsoft Office.
De titels van de film zijn gemaakt met een lettertype dat sterk lijkt op FreightText Pro Black. Het kán echter niet dat lettertype zijn, omdat FreightText Pro Black pas in 2005 op de markt is gebracht. Welk lettertype het dan wel is, ben ik nog niet achter.
Video killed the film star
Zoals gebruikelijk in de jaren '80, werd Bartons opgenomen op analoge videobanden in plaats van film. Dit, en het feit dat de enige opnames die ik heb van VHS-videobanden afkomstig zijn, zorgen voor de lage beeldkwaliteit van de afbeeldingen en clips op deze site. De kwaliteit is niet wat we tegenwoordig gewend zijn.
Zoals gebruikelijk in de jaren '80, werd Bartons opgenomen op analoge videobanden in plaats van film. Dit, en het feit dat de enige opnames die ik heb van VHS-videobanden afkomstig zijn, zorgen voor de lage beeldkwaliteit van de afbeeldingen en clips op deze site. De kwaliteit is niet wat we tegenwoordig gewend zijn.
Klik op de knop hieronder om meer te lezen over de ins-en-outs van de videotechniek waar Bartons mee is opgenomen.
Of scroll verder als je dat niet interessant vindt.
Of scroll verder als je dat niet interessant vindt.
Bartons is opgenomen in het PAL/B-formaat, wat inhoudt dat de camera's 50 beelden per seconde vastleggen. Echter, ieder beeld is de helft van wat een TV-toestel in die tijd kon weergeven (262 beeldlijnen tegen 525 beeldlijnen). Tijdens de uitzending, "pakte" een TV-toestel twee van die beelden en maakt daar één beeld van ("interlacing"). Zo'n volledig beeld wordt een frame genoemd.
Het doel hiervan was een zo scherp mogelijk beeld binnen de grenzen van de techniek van die tijd.
Het doel hiervan was een zo scherp mogelijk beeld binnen de grenzen van de techniek van die tijd.
Tijdens het interlacen door het TV-toestel, wordt het eerste beeld volledig weergegeven. Dat beeld is dus maar de helft van het formaat van het TV-scherm (in de hoogte); het TV-toestel rekte dat beeld in hoogte uit om het scherm te vullen. Hierdoor onstond lege ruimte tussen de lijnen waar het beeld uit bestaat.
Het eerstvolgende beeld werd eveneens uitgerekt en de lijnen van dat beeld werden gebruikt om de leegtes in het eerste beeld op te vullen. In feite werden de beelden in elkaar geregen, wat dan ook de letterlijke vertaling van "interlace" is. Sommige mensen waren gevoelig voor het knipperende effect van deze methode. Een ander nadeel is dat bij snel bewegende beelden, zoals tijdens sportwedstrijden, het beeld onscherp kon worden of objecten er langgerekt uit konden zien.
Het proces maakte van 50 halve beelden dus 25 hele beelden per seconde. Dit zag er erg goed uit tijdens de uitzending zelf, maar als je dit probeert op te nemen met een (consumenten) videorecorder uit die tijd, treedt er een aanvullend probleem op.
Het eerstvolgende beeld werd eveneens uitgerekt en de lijnen van dat beeld werden gebruikt om de leegtes in het eerste beeld op te vullen. In feite werden de beelden in elkaar geregen, wat dan ook de letterlijke vertaling van "interlace" is. Sommige mensen waren gevoelig voor het knipperende effect van deze methode. Een ander nadeel is dat bij snel bewegende beelden, zoals tijdens sportwedstrijden, het beeld onscherp kon worden of objecten er langgerekt uit konden zien.
Het proces maakte van 50 halve beelden dus 25 hele beelden per seconde. Dit zag er erg goed uit tijdens de uitzending zelf, maar als je dit probeert op te nemen met een (consumenten) videorecorder uit die tijd, treedt er een aanvullend probleem op.
Interlacing uitgelegd in een animatie
Animation by Grayshi. Used under Creative Commons licence,CC BY-SA 3.0
Gele "ghosting" rond de letters op het titelscherm door de manier waarop VHS contrast en kleurinformatie vastlegd.
Klik voor een vergroting
Screenshot gedigitaliseerd door mij onder citaatrecht
Moeilijk vast te leggen
Een VHS-videoband heeft een beperkte capaciteit als het om die beeldlijnen gaat. Om alles toch te laten passen, nemen VHS-recorders slechts de helft van de beeldlijnen op die het TV-signaal tijdens de uitzending bevatte.
Als je de uitleg over PAL/B hierboven goed begrijpt, dan snap je dat dit een probleem is: de videorecorder neemt namelijk niet zomaar de helft van de beeldlijnen op die de TV zou kunnen weergeven, maar de helft van de helft - een kwart dus - omdat er steeds maar de helft van een beeld wordt uitgezonden. Het "interlace"-trucje dat een TV-toestel kan doen, kan een videorecorder niet door de beperkte capaciteit van de band.
Om het nóg een stapje erger te maken, leggen VHS-videorecorders ook niet precies de even- en oneven beeldlijnen vast - dat gaat veel te snel voor de techniek uit die tijd. Uiteindelijk wordt een soort mix van beeldlijnen uit een frame en beeldlijnen uit het volgende frame gepakt om vast te leggen.
Dat is de reden waarom VHS-opnames er zo wazig uitzien; in feite vergroot het de nadelen van interlacing doordat je twee verschillende beelden door elkaar ziet (die weliswaar veel op elkaar lijken).
Een VHS-videoband heeft een beperkte capaciteit als het om die beeldlijnen gaat. Om alles toch te laten passen, nemen VHS-recorders slechts de helft van de beeldlijnen op die het TV-signaal tijdens de uitzending bevatte.
Als je de uitleg over PAL/B hierboven goed begrijpt, dan snap je dat dit een probleem is: de videorecorder neemt namelijk niet zomaar de helft van de beeldlijnen op die de TV zou kunnen weergeven, maar de helft van de helft - een kwart dus - omdat er steeds maar de helft van een beeld wordt uitgezonden. Het "interlace"-trucje dat een TV-toestel kan doen, kan een videorecorder niet door de beperkte capaciteit van de band.
Om het nóg een stapje erger te maken, leggen VHS-videorecorders ook niet precies de even- en oneven beeldlijnen vast - dat gaat veel te snel voor de techniek uit die tijd. Uiteindelijk wordt een soort mix van beeldlijnen uit een frame en beeldlijnen uit het volgende frame gepakt om vast te leggen.
Dat is de reden waarom VHS-opnames er zo wazig uitzien; in feite vergroot het de nadelen van interlacing doordat je twee verschillende beelden door elkaar ziet (die weliswaar veel op elkaar lijken).
Het effect valt extra op als er felle kleuren in beeld zijn (ook door de manier waarop VHS contrast- en kleurinformatie vastlegt op een band). Dus, het Bartons-titelscherm zoals hier afgebeeld heeft last van een soort gloed, of schaduw, rond de letters. Dit heet ghosting - het is alsof het beeld bewoog tijdens dit shot (maar in werkelijkheid bewegen alleen Elly's arm en een been in dit shot).
Omdat alle schermfoto's zijn gemaakt vanaf een VHS-band, zien de afbeeldingen op deze site er dus wazig en weinig kleurecht uit; veel slechter dan hoe jij je de uitzending van Bartons herinnert.
Klinkt goed?
Ik weet niet of Bartons in stereo is opgenomen. In 1987/1988 was stereotelevisie sterk in opkomst (in Europa dan), maar ik heb geen idee hoe dit in Australië was. Alle opnamen die ik heb zijn in mono, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ze op een mono-videorecorder zijn opgenomen.
Ik weet niet of Bartons in stereo is opgenomen. In 1987/1988 was stereotelevisie sterk in opkomst (in Europa dan), maar ik heb geen idee hoe dit in Australië was. Alle opnamen die ik heb zijn in mono, maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ze op een mono-videorecorder zijn opgenomen.
© 2020 - 2022 Erwin Leerentveld.
Alle rechten voorbehouden. Inhoud die niet door mij is gecreëerd is gebruikt met toestemming van de rechthebbende of onder de auteurswetclausules die collectief bekend staan als "citaatrecht". Zie de Juridische disclaimer pagina (link hieronder) voor volledige copyright erkenningen. Deze site is geenszins gerelateerd aan of onderschreven door de Australian Broadcasting Corporation.
Juridische disclaimer — Privacybeleid — Privacyinstellingen — Newsletter